کودکِ شهید روحاله مرادخانی؛ روایت پرواز در اوج معصومیت
شهید «روحاله مرادخانی»، دانشآموز نهسالهای از روستای کلکنقی بود که در ۲۶ آذرماه سال ۱۳۸۳ بر اثر انفجار مین بهجا مانده از جنگ تحمیلی، در اوج کودکی و معصومیت به شهادت رسید. پیکر پاک این شهید کودک در جوار امامزاده پیرمحمد عابد (ع) آرام گرفته و یادش همواره نماد مظلومیت و ایثار نسلهای پس از جنگ است.
به گزارش نوید شاهد ایلام، شهید روحاله مرادخانی فرزند ولیاله، یازدهم دیماه ۱۳۷۴ در روستای کلکنقی از توابع شهرستان ملکشاهی چشم به جهان گشود. او در حالی که دانشآموز کلاس سوم ابتدایی بود و در معصومیت کودکانهاش غرق، تنها ۹ سال داشت که در تاریخ ۲۶ آذرماه ۱۳۸۳، در شهرک اسلامیه بر اثر برخورد با مین بهجا مانده از جنگ تحمیلی، به فیض عظیم شهادت نائل آمد و به دیدار پروردگار شتافت. پیکر پاک این کودک شهید در جوار امامزاده پیرمحمد عابد (ع) در زادگاهش آرام گرفته است.
مادر شهید، در روایت روز شهادت فرزند دلبندش چنین میگوید:
«ساعت ۱۲ ظهر بود. منتظر بودم روحالله از مدرسه بازگردد. طبق معمول سفره را پهن کرده بودم و چشم به در دوخته بودم. طولی نکشید که قامت رعنایش را در چارچوب در دیدم. سلام کرد، دست و صورتش را شست و با آرامش آخرین ناهارش را خورد. پس از کمی استراحت و انجام تکالیف مدرسه، با اجازه گرفتن از من برای رفتن به خانه عمه و بازی با بچههای محله آماده شد. هنگام خروج، صدایش کردم و مقداری پول به او دادم تا هنگام برگشت، یک کاسه ماست بخرد.
در مسیر، پس از بازی با دوستان، بهجای رفتن به خانه عمه، به خانه داییاش رفت. پس از یکی دو ساعت، قصد رفتن کرد. هرچه زن داییاش اصرار کرد بیشتر بماند، نپذیرفت و گفت: «عجله دارم، باید برای مادر ماست بخرم.» خداحافظی کرد و رفت.
در راه، کنار مغازهای که جمعی از مردم آنجا بودند، توقف کرد. روحاله نیز به سمت آن جمع دوید. ناگهان صدای انفجاری مهیب به گوش رسید؛ انفجاری که حاصل مین بهجا مانده از جنگ تحمیلی بود.
دل من از شنیدن آن صدا لرزید. با اضطراب خود را به محل رساندم. در میان آن جمع، با پیکر خاموش فرزندم روبهرو شدم…
انتهای پیام/
